Weinigen konden vermoeden dat die eerste ervaring op twee wielen het startschot was voor een verhaal van vier wereldtitels motorcross. Allemaal gepresteerd met de Honda CRF, en allemaal behaald voor zijn 25e levensjaar. En daar zal het zeker en vast niet bij blijven.

Gajser groeide op in een familie van motorcrossers. Ook zijn vader deed mee aan races en daar heeft Tim talloze jeugdherinneringen aan. "Ik volgde hem overal, waar hij ook naartoe ging. Hij racete in motorcross en dat was dan ook het enige dat ik wilde doen toen ik groter werd. Hij was de meest inspirerende persoon in mijn leven".

Zijn omgeving moedigde die passie alleen maar aan. Ook de familie deed alles wat nodig was om Tim aan het racen te houden. Zijn ultieme doel bestond er dan ook in om wereldkampioen motorcross te worden. Niet lang na die eerste kennismaking met de kleine Honda XR50 kreeg Tim zijn eigen motor. Hij geraakte al snel geobsedeerd. Elke dag reed hij tot het zo donker was dat zijn vader zijn protegé niet langer kon zien. Aangevuurd door het enthousiasme dat enkel kinderen kunnen opwerpen, was de boodschap om toch naar binnen te komen elke dag opnieuw een strijd. Zijn intense oefenmethode begon echter wel vruchten af te werpen. Eerst in Slovenië, nadien ook op Europees niveau.

Op zijn 11 jaar won hij het Europese kampioenschap in de 65 cc-klasse. Zijn debuut in het wereldkampioenschap volgde toen hij 16 jaar oud was. Het leek erop dat Tim in een rechte lijn naar een sterrenstatus reed. Maar het was niet altijd zo eenvoudig.

Eind 2013 leek het ernaar dat zijn steile opmars abrupt tot een einde kwam, toen het geld van de familie op was. Al wat de familie had, werd dan ook geïnvesteerd in Tims race-carière. Zo ook hun collectieve toewijding. Zoals Tim het beschrijft: "Het is alsof je verslaafd bent. Het is een verslaving." En dat bleek het te zijn voor de hele familie. "Het is mijn leven. Ik kan me gewoonweg géén leven inbeelden zonder motorfietsen."

Zijn rotsvaste geloof in zijn droom en zijn ongelofelijke talent bewezen doorslaggevend te zijn. Opnieuw kruisten de wegen van Tim Gajser en Honda op de meest spectaculaire manier. Honda lijfde Giacomo Gariboldi in en reikte Gajser zo een levenslijn aan waardoor de Sloveen naar het volgende niveau gekatapulteerd werd aan boord van zijn #243 CRF.

De eerste wereldtitel kwam er slechts één jaar later al, in 2015, aan boord van de CRF250R. Een sensationele volgende wereldtitel volgde al snel in 2016 aan boord van de CRF450R, vijf dagen voor zijn 20e verjaardag.

In 2019 en 2020 volgden nog twee wereldtitels. Al kwamen die er na twee moeilijke seizoenen, geplaagd door blessures. Zoals Tim het beschrijft: "Wanneer je gebleseerd bent, verlies je alle mogelijkheden om jezelf te verbeteren. Je kan enkel thuisblijven en beter worden. Maar ook op mentaal vlak weegt het door. Misschien zelfs harder dan op fysiek vlak. Ik had moeite met mezelf, en het was erg lastig om er op mentaal niveau opnieuw in te geloven."

Sinds 2014 reed Tim met elke CRF. Zelfs met de kleine CRF150R, toen hij de jeugd van Honda ging ondersteunen op trainingskampen. Zijn feedback (en succes) speelde samen met dat van Team HRC een belangrijke rol in de ontwikkeling van het model. Het vertrouwen dat hij heeft in zijn motorfiets, hielp hem ook om het vertrouwen in zichzelf te herontdekken. Zijn favoriete Honda? "Degene die ik nu rijd. Honda zette erg grote stappen met het huidige model." De voortdurende ontwikkeling van de CRF450R ligt aan de basis van zijn pad naar een vijfde wereldtitel.

Het is het verlengstuk van de man die, wanneer hij daartoe gevraagd werd door zijn oude school, maar wat graag studenten inspireert door te komen spreken over ambities en doelen. De man die er trots op is Slovenië op de map te hebben gezet binnen de motorcross, en die de sport populair wist te maken binnen het land.

Nu is hij dan ook de eigenaar van hetzelfde motorcrossterein in Slovenië waarop hij destijds zijn vaardigheden aanscherpte, met de vurige hoop dat hij toekomstige generaties even groots kan laten dromen zoals hijzelf deed. "In het verleden was motorcross niet zo populair in Slovenië. Nu er meer successen geboekt worden, beginnen meer mensen de sport te volgen. Kinderen beginnen in zichzelf te geloven en durven groots te dromen. Wanneer je merkt dat een situatie verbetert, ben je des te trotser om daar een klein deeltje van te hebben mogen uitmaken."

Tim is een trotse Sloveen, en dat merk je aan de regelrechte 'Gajserkoorts' wanneer je in de buurt bent van zijn thuisdorp Ptuj. Je komt er meteen in contact met de diehard (en erg vocale) Gajser-supporters. En mocht je die gemist hebben, dan is er ook nog het levendig rood-gele familiehuis dat meteen je aandacht opeist, trots uitgedost in de racekleuren van de Gajser-familie en boordevol generatie-overschrijdende race-herinneringen.

Zijn lokale circuit Tiga243Land kent een intensief race- en trainingsschema, en dient bovendien ook nog een ander uiterst belangrijk doel voor de superster: "Gewoon enkele momenten op de motor waarbij het enkel draait om fun, dat is op zijn minst even belangrijk. Niet echt op het scherpst van de snee rijden, maar gewoon lol trappen met vrienden of iets dergelijks."

Niet verwonderlijk, dus, dat deze charismatische 25'er altijd rondloopt met de grootste glimlach. "Wanneer je glimlacht, wanneer je blij bent, dan weet je dat plezier hebt in wat je doet. Je doet het niet omdat je het moet doen, maar wel omdat je het wil doen."

En of je nu rijdt voor het plezier of voor de overwinning, daar valt niets tegenin te brengen.